Posts
Είναι που λέτε εδώ στο χωριό
ένα καφέ μικρό μα καλό
που έχει καφέδες και τσάγια πολλά
και κούκιζ και μάφινς και άλλα γλυκά
Καφέδες σερβίρει και έχει κι αυλή
για τους θεριακλήδες βολεύει πολύ
και μέσα στα ζώα που πάνε εκεί
οι Ελληναράδες οι πιο τακτικοί
Ζητάνε να πιούνε εσπρέσσους και λάτες
κι ουχί καπουτσίνους, τελείως χωριάτες
ζητάνε και μόκες και τσόκολειτ τουίστ
και άμα αργήσουν χτυπάνε δε φιστ
Δεν έχει γκαρσόνια να φέρουν το δίσκο
της ουράς στο ταμείο αναμένεις το ρίσκο
μία με δύο κάθε μεσημέρι
μπροστά σου τα νειάτα, μπαρμπάδες και γέροι
Τι άλλο να κάνεις σαν θέλεις να πιείς
καφέ να χαρείς κάπως της προκοπής
χωρίς νταβαντούρια να βαράνε στ'αυτιά σου
να κάτσεις ν'αράξεις, να βρεις την υγειά σου
Και όταν τελειώσεις και μάθεις τα νέα
"τι λέει στην Ελλάδα; Αχ, πόσο ωράια!"
η ώρα θα έρθει γραφείο να πας
κι απ'αύριο πάλι στου Κώστα με μιάς
Monday, June 30, 2008
Άααχ Κώστα Κώστα...
Tuesday, June 17, 2008
Γεια ρε
Να γράψω ή να μη γράψω; Θα γράψω.
Αύριο φεύγω από τη Σκωτία και κατεβαίνω στα πάτρια για μερικές μέρες, άψογα συγχρονισμένος με μίνι-καύσωνα (πιστέψτε με, μετά τα πρώτα δύο σκωτσέζικα καλοκαίρια οι 38 βαθμοί φαντάζουν όαση - τελικά όλα θέμα προοπτικής είναι, σωστά; Το σκωτσέζικο καλοκαίρι για παράδειγμα είναι όντως καλοκαίρι από την οπτική του εδρευομένου εις τας Σκωτίας, μιας και βρέχει κατά τι λιγότερο και έχει και 5 βαθμούς περισσότερη ζέστη. Αν δε είσαι και ντόπιος, βγαίνεις έξω με σορτσάκια και κοντομάνικα, γιατί το νοιώθεις ως μεγάλη διαφορά. Αυτά συζητούσα με Σκώτο συνάδελφο τις προάλλες και μου έλεγε ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ των εποχών και εδώ, απλά σε περιορισμένη κλίμακα, και πως αν αυτή είναι η μόνη κλίμακα που ξέρεις και εμπιστεύεσαι, οι αλλαγές αυτές σου φαίνονται μεγάλες. Εν τέλει δίκιο έχει ο άνθρωπος, αλλά και πάλι εγώ τι φταίω; Φταίω, γιατί εγώ αποφάσισα όχι μόνο να έρθω εδώ αλλά και έμεινα όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να φύγω.
Επί τη ευκαιρία, σημειώστε εδώ μεγάλη αλήθεια που θα σας βοηθήσει στη ζωή, στα εύκολα και στα δύσκολα, σε ό,τι κι αν κατεβάσει η μπόρα κι η βροχή.
Όταν κάτι σου συμβαίνει, ποιός φταίει; ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ, ΚΑΙ ΣΚΑΣΕ.
Το τι κάνει ο κόσμος γύρω σου είναι αδιάφορο. Στην τελική, δικαίωμα του καθενός να κατουράει απ'το μπαλκόνι του στο δρόμο αν γουστάρει, ή να είναι κόπανος. Γούστο του, καπέλο του και καουμποϋλίκι του.
Δυσαρμονίες δημιουργούνται όταν εσύ ενοχληθείς. Εάν δεν ενοχλούσουν, όλα θα ήταν καλά. Εάν το πέρναγες στο ντούκου, εάν ήσουν ανώτερος άνθρωπος βρε αδερφέ, όλα θα ήταν καλά. Άπαξ όμως και αποφασίσεις ότι έχεις πρόβλημα, το πρόβλημα είσαι εσύ.
Εσύ φταις μάγκα μου μου υποφέρεις, οπότε σκάσε και μη μας ζαλίζεις τον έρωτα. Ο έχων τα γένια (θα έπρεπε να) έχει και τα χτένια, όπως έστρωσες θα κοιμηθείς, τρεις το λάδι τρεις το ξύδι έξι (;) το λαδόξυδο κλπ κλπ.
Πρόβλημά σου = Φταίξιμό σου.
Απλά πράγματα.
Ώχ, ακόμα στην παρένθεση είμαι. Φταίω, το ξέρω.).
Εις τας Αθήνας λοιπόν, και να περνάτε κι εσείς καλά.
Τσίου (το πόσο μου την έδινε ο χαιρετισμός αυτός στο πανεπιστήμιο δεν λέγεται. Με εξόργιζε. Λάθος μου και φταίξιμό μου, πόσο καλύτερα θα ήμουν αν δεν είχα απλά ασχοληθεί. Το ξεπέρασα όμως τώρα και συνεχίζω την προσπάθεια να μην μου δημιουργώ άλλα προβλήματα).