Friday, August 24, 2007

Επίκαιρο

Είχα κατά νου να γράψω για το πώς είναι στη Μάλτα, με φωτογραφίες, ιστορίες και ανέκδοτα.

Είχα επίσης κατά νου να γράψω για τους Πράσινους Ακτιβιστές στις ΗΠΑ που καίνε τα σπίτια όσων χτίζουν σε καμμένες δασικές περιοχές (σκεφτείτε το).

Είχα ακόμα ιδέες για το παγκόσμιο εμπόριο, τους ακροκαραεθνικιστάρες, την ζωή στη Σκωτία (μέρος Β'), το γιατί οι γυναίκες αγαπούν το ροζ χρώμα, την Παλαιοψυχολογία (κλάδος της εφαρμοσμένης μπακαλικής), και γενικώς τα μύρια όσα.

Αλλά.

Την ώρα που γράφω αυτά, 13 άτομα έχουν καεί σε νέες πυρκαγιές. 13 άτομα έχασαν τη ζωή τους μερικές μέρες μόλις μετά τις προηγούμενες μεγάλες πυρκαγιές, τις νέες εξαγγελίες δασοπροστασίας και τις δηλώσεις "σχετικής επιτυχίας".

Και ενώ άνθρωποι καίγονται ζωντανοί, τους πολιτικούς τους καίει μόνο ο προεκλογικός λασποαγώνας και σ'εμάς δεν καίγεται καρφί.

Εν όψει λοιπών των προαναφερθέντων, το παρόν post θα σας δείξει μόνο δύο πράγματα και θα σιωπήσει.

Δείτε λοιπόν:






















Τον Χριστό τους και την Παναγία τους .

Υ.Γ.1: Ο αριθμός των νεκρών έχει φτάσει τους 41. Πόσο πρέπει να φωνάξω δηλαδή; Πόσο πρέπει να φωνάξουν όλοι μαζί; Πόσο ζώα είμαστε πια ως λαός και ως έθνος; Πόσες ακόμα καταστροφές πρέπει να καταπιούμε πριν πάρουμε χαμπάρι ότι πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα;

Υ.Γ.2: Και ο άγιος άνθρωπος της χώρας αυτής βάζει στην άκρη το προσωπικό του δράμα με την ηπατίτιδα και εύχεται να περάσει το κακό, δίνοντας άλλη μια φορά δυναμικό παρόν και ουσιαστική ευχολογική βοήθεια. Με τη σειρά τους, πολλοί άνθρωποι του εύχονται να ξεπεράσει το πρόβλημά του και να βρεθεί όπως επιθυμεί κοντά στον Κύριο, ως ανταπόδοση για τα όσα καλά και ουσιαστικά έχει κάνει.

2 ρίξανε μια γυροβολιά:

itelli said...

Η τελευταία φράση πρέπει να είναι σε bold κ όσο το δυνατόν μεγαλύτερη γραμματοσειρά. Ας μην το λέμε ψιθυριστά...

It's a-me! said...

Τι άλλο δηλαδή μπορώ να πω για τα
Οσα συμβαίνουν γύρω μας;

Χθες έβλεπα πάλι στην τηλεόραση να
Ρωτάνε πώς αρχίζουν οι φωτιές, αν
Ισως πρόκειται για εμπρησμό, πόσα
Σπίτια χάθηκαν και αν έχει ξαναγίνει
Τέτοιο κακό στην Ελλάδα
Οσο θυμούνται.

Και πάλι τα ίδια έχουμε,
Ακόμα μια φορά, η ίδια
Ιστορία, τα ίδια άδεια κεφάλια, οι ίδιες

Τυπικές κουβέντες. Ηλίθιοι, ένα έθνος
Ηλίθιο,
Να μας χαιρόμαστε.

Παραμιλάω πάλι, προσπαθώντας να
Αποδεχτώ το πώς γίνεται
Να καταπίνουμε όσα μας σερβίρουν, να μην
Ανησυχούμε αδερφέ. Όλα θα
Γιάνουν, με τη βοήθεια του Θεού. Και κανείς
Ιχνος ευαισθησίας δεν έχει από
Αυτούς που κυβερνούν και οργανώνουν.

Τους ίδιους ανθρώπους που μας έκαναν
Ο,τι είμαστε, αυτούς τους ίδιους θα
Υποστηρίξουμε και πάλι.
Σκατά στα μούτρα μας.